گزارشی از یک مدرسه پیش دانشگاهی شاهد

مریم حسن پور

می خواهم از روزگاری بگویم، نه چندان دور، داستان فرار از مدرسه با تقلب های شیرین درسجلی! نه در کتاب هندسه!! زمانی که دانش آموزانش بزرگ مردان شدند که با کنار گذاشتن دفتر و قلم در قربانگاه عشق پای در کفش غیرت نهادند و با شستن رنگ و عناوین با اشک چشم دوش نحیف خود را تکیه گاه اسلحه قراردادند، با گذشت آن سال های درد و رنج اکنون معلم هایی مانده اند که این بار پایگاه علم و دانش اندوزی را در شهر مدرسه علم کرده اند.
این بار میزبان مدرسه ای شده ایم که دانش آموزان آن یادگار حماسه سازان دیروز هستند «مدرسه فروغ شهادت» مدرسه ای که مدیرش خود از جانبازان جنگ تحمیلی است و در عملیات کربلای 5 مجروح شده است. وی با 40 درصد جانبازی امروز آمده است تا بسیجی وار به گونه ای دیگر در جبهه علم و دانش ایثار کند.
وقتی به کنار درب مدرسه می رسم باد شاخه های بید مجنون را شانه می زند با خود می گویم شهیدان ما از جنس بید که نبودند، سرو قامتان بودند که صفت عاشقانه زیستن را از بید فراگرفتند. با گذر از زیر شاخه های بید مجنون وارد حیاط مدرسه می شوم، حیاط خالی از دانش آموزان است و نمازخانه مدرسه حال و هوای دیگر دارد. دانش آموزان موفق مدرسه که در سال های قبل توانسته بودند سد کنکور را بشکنند و نام دانشجو را بر خود نهند در فضایی کاملا صمیمی گردهم آمده بودند.
در جست وجوی مدیر مدرسه در راهرو، «ناصررخ» را می بینم که در کنار دانش آموزان ایستاده است و صمیمانه با آنها گفت وگو می کند مثل یک دوست دستش را بر شانه یکی از آنها گذاشته است. با تواضع از گفت وگو امتناع می کند و در جواب سوالم درباره انگیزه فعالیتش با اشاره دست و چشم به جمله از حضرت امام (ره) که بر بالای درب ورودی راهرو نصب است اشاره می کند. امام در آن جمله گفته بودند.« هر قدمی که برای تحصیل علم برمی دارید، قدمی هم برای کوبیدن خواسته های نفسانی، تقویت قوای روحانی، کسب مکارم اخلاق ، تحصیل معنویات و تقوی بردارید.»
وارد دفتر مدرسه می شوم. حسینی، معاون مدرسه فروغ شهادت از فعالیت ها و موفقیت های شاگردان این مدرسه برایمان تعریف می کند: این مدرسه در سال 1383 با جدا شدن از دبیرستان به عنوان پیش دانشگاهی با مدیریت آقای رخ کار خود را آغاز کرد. دانش آموزان مدرسه از 02 تیرماه در کلاس ها شرکت می کنند و بعد از گذراندن هر آزمون پیشرفت یا ضعف آنها با کمک مشاورین مورد بررسی قرار می گیرد و به اطلاع خانواده ها می رساند.
وی می افزاید: عمده فعالیت های مدرسه ما آموزشی است. هر روز دانش آموزان تا ساعت 3 بعدازظهر درکلاس های درس حاضر می شوند اما فعالیت های فرهنگی و ورزشی ما غیر رسمی و معمولا به صورت مناسبتی چون، اردوی راهیان نور، تجدید میثاق با شهدا، عزاداری ایام محرم، احیای شب های قدر و ... برگزار می شود. یکی از جذاب ترین کارهای مدرسه ما گردهمایی بیستم هر ماه با حضور فارغ التحصیلان سال های گذشته است که این برنامه مانع از هم گسستگی دانش آموزان مدرسه می شود و از سوی دیگر برای دانش خانواده ها و دانش آموزان از مهم ترین عوامل موفقیت این مدرسه است. به سراغ دانش آموزان نمونه می روم، «مجتبی چلچراغی» دارای رتبه 157 کشوری و دانشجو مهندسی برق دانشگاه تهران، بعد از لطف خدا و تلاش خود، «هدایت تحصیلی مدرسه» را عامل مهمی در موفقیت خود می داند و می گوید: جهت دادن علمی، تقویت روحیه معنوی و مجذوب شدن من در محیط مدرسه و ایجاد ارتباط صمیمی بین مربیان و اولیا در کسب موفقیت من تاثیر بسزایی داشت.
«امیر دژلم شیراز» دانشجوی مهندسی منابع طبیعی دانشگاه تهران با تصدیق گفته های دوست خود برخورد درست و منطقی کادر مدرسه با دانش آموزان و حسن رفاقتی و پدرانه بین دانش آموزان و مدیر مدرسه را از اساسی ترین عوامل موفقیت دانش آموزان ارزیابی می کند و ادامه می دهد: شاید جالب باشد بدانید مدیر مدرسه، ناحیه رخ تمام دانش آموزان را با اسم و قیافه می شناسد و این خود حسن بزرگی است. «یعقوب احمدین» دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت تهران به میان صحبت ها می آید و می گوید: مسئولیت شناسی مدیر مدرسه، برگزاری آزمون های منظم، برنامه ریزی های دقیق و فعالیت فرهنگی و ورزشی باعث شده زمینه هدایت تحصیلی و معنوی دانش آموزان مدرسه فروغ شهادت فراهم گردد.
از دفتر مدرسه بیرون می آیم، تجدید میثاق با شهدا که زمزمه آن از نمازخانه مدرسه به گوش می رسید که یک صدا با هم می خواندند «یاد امام و شهدا دل می بره کرببلا» و این زحمات مدیر ایثارگر است که با درایت خود دانش آموزان را با یاد امام (ره) و دانشگاه همراه نموده است.